İnsan kendi köpeğinden korkarmı ? Korkar …!
İşte ben bu haldeydim. Yaren 2,5 aylıkken bize geldi ve tam bir birimize alışma evresinde, ailemde ki bir rahatsızlık nedeniyle devamlı olarak hastanede olmam gerekti. Çok az süre ile evde olabiliyorduk ve Yaren genelde tüm vaktini kendi başına yalnız geçiriyordu. Aylar geçti ve Yaren 9 aylık oldu. Artık eve gelmiştim fakat Yaren ile sadece sevgi bağımız vardı. Onun dışında Yaren başına buyruk, devamlı beni ısırmaya çalışan, üzerime atlayıp beni yere seren, beni hiç ama hiç dinlemeyen dünyal tatlısı 9 aylık 45 kilo bir Kangalım olduğunu anladığımda korkularım başladı. Eğitim alamaz dendi, hele 9 aylık olduktan sonra iş daha da zorlaşıyormuş. Eve çok kolay olmadı ama öyle güzel bir eğitim sürecinden geçtikki hayretler içindeyim. Şu anda aramıza binip sahile iniyoruz, tanıdık bir çay bahçemiz var Yarenle boğaza karşı oturup keyif yapıyoruz . Daha ne olsun ki ? Yaren şu anda yanımda çok rahat bir şekilde sakin sakin yürüyor , komutlarımı dinliyor , çevreye karşı daha hassas ve uyumlu hareket ediyor. Eğitim sürecinden sonra aramızdaki bağ oldukça kuvvetlendi.
Beni köpeğimle yeniden tanıştırdıkları için Rintintin ekibine minnettarım.
Özden Akşemsettinoğlu / Sarıyer